10 mei 2016

Wit en rood 2015 op fles gezet

Na maanden rijping op stalen vaten is de oogst van 2015 op fles gezet.

Beide rode wijnen (de één, Cuvée Maarten, handgeplukt, de ander gewoon met de machine geoogst) beloven nu al zeer goed te worden. Voor het eerst brengen we de flessen echter nog niet meteen dit jaar op de markt.

De ervaring heeft ons geleerd dat onze rode wijnen nóg beter worden als we de flessen eerst een jaartje op fles laten liggen.

De nieuwe witte Bellevue Chardonnay 2015 zal wel direct op de markt gaan. De eerste proevers zijn meteen onder de indruk: fris als altijd (limoen, appel), maar veel diepe aroma's (mango, meloen) en een opmerkelijk lange afdronk.

De Chardonnay 2015 zal dus prominent present zijn in het wijnpakket van de 270 mensen met een voordelig abonnement op Bellevue-wijn.

A la votre - Santé!


14 april 2016

Druivenschilletjes als compost terug de grond in

We zien het al een tijdje aan teruglopende rendementen van onze wijnoogsten: we onttrekken meer voedingsstoffen aan de bodem dan dat we teruggeven.

Natuurlijk verhakselen en composteren we de bladeren en takken die van het veld komen. Maar de tweejaarlijks toediening van kippenmest is gestopt omdat die kippen niet voldoen aan de 'biologische' eisen. Net als vorig jaar gebruiken we dit voorjaar een algenproduct met kalium, fosfor en stikstof.

Een grondanalyse heeft echter uitgewezen dat het organische-stof-gehalte in de Bellevue-bodem aan de lage kant is. Door druiven af te voeren onttrekken wij koolstof aan de grond.

Onze bodembacteriën hebben daardoor weinig brandstof in de vorm van koolstofverbindingen. Bovendien verloopt de uitwisseling en opname van mineralen en sporenelementen (zink, magnesium, borium) door de wijnplanten niet optimaal. Compost zou de huishouding van vocht en zuurstof in de bodem verbeteren, en bodemdieren zoals de pier beter doen gedijen.

In de woorden van onze adviseur Emanuel: 'De inhoud van de koelkast van Bellevue is redelijk op orde, maar de capaciteit van de koelkast is te klein'. Hoogste tijd dus om met compost de capaciteit uit te breiden.

We gaan de oplossing zoeken in een mooi compostproduct, één met naast dierlijke mest een flinke dosis uitgeperste druivenschilletjes. Die schilletjes hebben eerst bijgedragen aan de kracht en aroma's van de wijn. Vervolgens is er marc van gedestilleerd, een grappa-achtig drankje. Soms gaan ze daarna nog naar de parfumindustrie om geurstoffen terug te winnen. Tenslotte dienen ze als basis voor compost. Wat zou mooier zijn dan deze schilletjes na alle omzwervingen weer terug in de wijngaard te ploegen?

20 maart 2016

Krokuswerk: groter onderhoud dan gemiddeld

Bij wisselvallig weer klaarden twee superteams weer de jaarlijkse winterklus. Meer dan dat zelfs, want er was deze winter veel extra werk.

Zo was er meer te snoeien hout en dikkere baguettes doordat we vorig jaar, vanwege hagelschade, niet snoeiden. Uitlopers groeiden dus twee jaar lang op 'oud hout', wat nu is gesnoeid. Bovendien koos Abdel voor snoei op dubbele baguettes in de Cot en Cabernet franc op het grote veld, wat meer attache-werk geeft.

De droge winter en extra inzet van de schoffelmachine zorgden voor meer gebroken palen. De schoffelmachine schuifelt heel langzaam langs de planten, maar raakt af en toe toch een paal of een plant. Vorig jaar vervingen we het record-aantal van 200 palen, dit jaar waren het er 160. Normaal sloegen we in het verleden ongeveer 100 nieuwe palen de grond in.

Dit jaar waren ook veel meer van de ijzerdraden tussen de palen gebroken, meer amares (de 'tentharingen' die de hoekpalen overeind houden) aangereden en meer draad-dragende spijkers verbogen.

Twee tornadoteams

Toch vlogen afgelopen weken twee onderhoudsteams als tornado's door de wijngaard.

Het eerste team van vier dames trok de gesnoeide takken en dikke oude baguettes uit de draden. Kapotte palen en draden worden gerepareerd, en de altijd lastige Cot wordt direct geattacheerd. Het team heeft zelfs nog tijd over om honderd palen weg te halen uit het veld cabernet frank dat zal worden gerooid.

Het tweede team attacheerde vingervlug de overige zeven velden en kon de zaak al op donderdagavond schoon opleveren. Ze hadden nog tijd om vierduizend nieuwe feromooncapsules - de 'seksdozen' - op te hangen en de oude weg te halen. De capsules verspreiden geurstoffen die het schadelijke vlindertje Ver de la grappe (Eudemis) om de tuin leiden.

Gisterochtend besloten we, na overleg met Pascal, om het rooien van het cabernet frank-veld, gepland voor april, een jaar uit te stellen. Ongeveer de helft van de planten is inmiddels gestorven door 'esca', maar april is voor rooien aan de late kant en dat zal het grondig verwijderen van alle (zieke) wortels bemoeilijken. Dat zou de nieuwe aanplant een slechte start bezorgen. We zullen het veld komende zomer nog één keer oogsten. Het betekent wel dat we het zieke veld nog vliegensvlug, met een minimum aan werk, als ware het een simpele 'heg', moeten snoeien.

Het tweede team nam, als klap op de vuurpijl, ook deze extra taak nog voor zijn rekening.

Vandaag en morgen zetten wij nog wat draden en ijzeren palen terug in het zieke veld.

Super dank namens het Bellevue-team aan Gerrit (11e jaar op rij!), Afke, Joris, Elly, Mark, Jan, Nicole, Piep, Marianne, Dorien, Rita en Nardy (10e jaar op rij!).

18 februari 2016

Het einde van een veldje cabernet franc

Al jaren hebben we met lede ogen aangezien hoe ons oudste veld cabernet franc ('bouwjaar' 1996) steeds meer dode stronken telde.

De doodsoorzaak is 'esca', bijgenaamd 'de kanker van de wijngaard'. Het is een houtziekte veroorzaakt door schimmels die via wonden, bijvoorbeeld na het snoeien, binnendringt in de sapstroom van de plant. Esca manifesteert zich 10 tot 15 jaar later. Zieke planten zijn te herkennen aan bladeren met een tijgerpatroon. Het onderzoek naar het voorkomen of behandelen van Esca heeft tot nog toe niets opgeleverd.

De conclusie was dat we afscheid moeten nemen van dit veld. Veel te vroeg: 20 jaar is erg jong voor een wijngaard.

We hebben altijd gezegd dat, als de kans zich zou voordoen, we ons areaal wat zouden willen verkleinen. Maar we vonden ook altijd dat het veld langs het oprijpad van de Domaine wijngaard zou moeten blijven. Daar komt bij dat, gezien de populariteit van onze Bellevue Chardonnay, ons areaal witte wijn met 10 procent nog relatief klein is.

Je raadt dus al wat we hier willen gaan planten: een witte variëteit: chardonnay of pinot gris. En met een knipoog naar vele discussies tussen de vier vennoten van het eerste uur, planten we bij wijze van experiment ook een paar rijen Gerwürztraminer, de kruidige, oorspronkelijk uit de Elzas komende wijn.

Wordt vervolgd!

08 januari 2016

Een snoeiharde klus

Het jaar 2015 gaat te Bellevue de boeken in met een laagterecord aan neerslag.

Een schamele 340 mm regen is er gevallen, terwijl gemiddeld gemakkelijk het dubbele valt. 'En de droogte komt extra hard aan doordat in de cruciale periode rond half juli en rond half augustus amper regen viel om de druiven te laten zwellen', zegt Pascal, die intussen al twaalf jaar het machinale werk op Bellevue voor zijn rekening neemt en ons met advies terzijde staat.

Wij hadden het zelf ook al aan de lage oogstopbrengst gezien: eind september begonnen de planten om ondanks schreeuwende dorst in de eerste levensbehoeften te voorzien sap uit de druiven terug te pompen. Gelukkig blokkeerde de droogte de rijping niet en is 2015 waarschijnlijk toch een uitstekend wijnjaar.

De droogte en de hoge temperaturen hebben in het najaar en in de vroege winter aan gehouden. Net als in Nederland is de winter op de wijngaard zeer zacht. Maar wat doe je eraan? Niets. 'On fait avec ça', zegt een Franse wijnboer berustend. Het is in elk geval aangenaam werkweer. Met temperaturen van 13 tot 15 graden Celsius staan we nog net niet in ons T-shirt te snoeien.

Menig truitje gaat wel uit, want de snoei komt dit jaar extra hard aan. Vorig jaar besloten we, omdat hagel veel takken had vernield of beschadigd, voor het groeiseizoen 2015 niet te snoeien. We puntten toen alleen de oude baguettes wat bij. 'Hou er rekening mee dat je volgend jaar meer werk hebt', waarschuwde Pascal nu precies een jaar geleden.

Hij heeft gelijk gekregen. De oude baguettes moeten er nu af om plaats te maken voor vers, onbeschadigd hout dat de vruchten van 2016 zal dragen. En die oude baguettes zijn in twee seizoenen veel dikker geworden dan anders. Het is ook een ratjetoe van uitlopers, zijtakken op oude zijtakken. Onze professionele snoeier Abdelslem snoeit zich bijna een RSI in polsen en armen met zijn elektrische snoeimes.

Op twee hectare, waaronder ons troetelveldje Merlot voor het huis, laten ook wij ons niet onbetuigd. Bij het kortwieken van grote bollen en knollen hout breekt een grote snoeitang zelfs door. Drie weken lang, rond Kerst en Nieuwjaar, zijn we snoeihard tekeer gegaan en hebben we bijna tienduizend planten onder handen genomen.

Tevreden kijken we nu naar de rijen waar we weer structuur hebben aangebracht. Stapels afgeknipte takken liggen op sommige velden netjes geramasseerd in de middenpaden. Vogels kwinkeleren alsof het lente is. In het dorp staat een amandelboom zelfs al te bloeien. De bakker zegt: 'Het is dat de kalender zegt dat ik kerstbroden moet bakken, maar voor mijn gevoel kan ik beter paasbroden maken.'

Als de wijngaard nu maar niet te snel gaat uitlopen.


06 januari 2016

De rijke oogst van 2015

We meldden het al eerder: kwantitatief had 2015 een povere oogst. Maar kwalitatief lijkt het een rijk, zeer rijk jaar te worden.

Veel mensen zien een logisch verband tussen de twee, maar dat is niet terecht. Er zijn slechte wijnjaren met kleine oogsten, bijvoorbeeld omdat de planten door droogte in de stress schoten waardoor de rijping werd geblokkeerd. En er zijn prachtige wijnjaren met overvloedige oogsten. Op Bellevue hadden we die bijvoorbeeld in 2010 en 2011.

Net als een paar weken geleden weten we niet wat we proeven als wijnmaker Philippe ons de monsters voorschotelt. De Bellevue Chardonnay is mooi aromatisch, houdt lang aan en heeft fijne fris-bittere citrustonen van grapefruit (die vrucht zal zijn naam niet voor niets aan de wijnvrucht ontlenen). En dit jaar hebben we handgeoogste voorraden van maar liefst al onze drie soorten rode wijn.

De Merlot springt eruit: een zeer gestructureerde wijn waarin we aroma's van kersen, chocolade, toffee, geconfijt fruit proeven. Cot gedijt goed in jaren die voor andere rassen wat droog zijn, en het droge jaar 2015 zorgt bij ons voor gekruide wijn met tonen van peper en viooltjes. De Cabernet franc zit nog in zijn malolactische gisting en heeft daarom nog wat prikkend appelzuur en een belletje, wat goed proeven lastig maakt.

Voor de gezelligheid heeft Philippe ook al een voorbeeld van een assemblage van de drie wijnen gemaakt. Vergeleken met de Cuvee Maarten van 2014 krijgt de assemblage van 2015 meer Merlot en Cot en minder Cabernet franc. Maar we kunnen er nog alle kanten mee op. We hebben geen haast en kunnen de ontwikkeling van de drie wijnen rustig volgen.

Ook de machinaal geoogste van 2015, die op Cave La Malepère al in een blend is gezet, mag er zijn. Die zal het waarschijnlijk weer tot de fles met het rode etiket schoppen.

03 januari 2016

De goudgele patatten zijn er weer

Op tweede kerstdag haalden we met Patrick drie verloren acaciabomen om. Kaarsrecht en een meter of twaalf hoog waren ze. We trokken ze met een lier uit het bos en zaagden ze in delen van twee meter.

Vandaag komt Patrick met zijn stokoude tractor Simca (bouwjaar 1956) terug. Achterop het puffende voertuig staat een kloofmachine die de acaciastammen zuchtend en krakend splijt. Soms komen er wel zes paaltjes uit één deel.

De drie bomen leveren 50 paaltjes op. Na drie uur kloven stokt de teller uiteindelijk op 103 paaltjes omdat we ook nog een oude houtvoorraad hadden. We hoeven er alleen nog maar punten aan te zagen. Dit voorjaar kunnen deze goudgele patatstaafjes in de wijngaard de omgereden of verrotte paaltjes vervangen. Op hun beurt belanden die oude paaltjes, in drieën gezaagd, weer in de houtkachel.

Klimaattechnisch goed bezig, Bellevue, met een kortcyclische CO2-kringloop.


31 december 2015

Uit ons dak

We zijn driftig aan het snoeien, waarover later meer, maar tussendoor vinden we samen met Gerard en Marina en Ronald en Hedwig tijd om een lang gekoesterde wens te realiseren.

In één middag slopen we de oude verwarmingsketel in de bijkeuken van het huis. De stokoude ketel, die op dieselolie liep, vroor al 6 jaar geleden kapot. Sinds die tijd verwarmen we het huis met een warmtepomp en met een houtkachel.

Nu moet de oude ketel wijken. Na het doorslijpen van een trekveer en een aantal tikken van de voorhamer valt hij uit elkaar als een brood in losse sneden. De 280 kilogram gietijzer gaat naar de recycling; de bijkeuken ruimen we netjes op zodat er meer ruimte ontstaat voor jassen, kasten, werkkleding en fietsen.

Ief en Gerard zagen nog twee gaten in het dak waarop ze daklichten plaatsen. En zo zijn we with a little help from our friends mooi zacht daklicht rijker.



24 oktober 2015

Ongekend rijke olijvenoogst

Het blijft gortdroog. Uit de wind en in de zon wijst de thermometer 42 graden aan. En dat op vrijdag 23 oktober.

Op Bellevue besluiten we, na enige research op het internet, de prachtig-zwartgekleurde olijven aan de enige volwassen boom van Bellevue te oogsten. De vorige eigenaar, Olivier, kreeg de olijfboom ooit van zijn vader.

De snoei van een olijfboom is een vak apart. ‘Er moet een vogel doorheen kunnen vliegen’ is het motto in Frankrijk. Tja, mooi gezegd, maar hoe doe je dat?

We hebben in het verleden van alles geprobeerd. Zelfs een man van de verzekering, wiens vader hovenier was, pakte ooit de takkenschaar en begon wild te knippen.

Nooit hadden we veel resultaat. Tot dit jaar. Warempel zitten er mooie zwarte olijven aan de boom. En veel! Na een half uurtje plukken hebben we een halve emmer vol. Rauw zijn ze oneetbaar bitter. We zetten ze daarom in een pekelbad om de wrange zuren klein te krijgen en verversen het water regelmatig. In drie grote weckflessen staan ze nu in zout water te rusten tot begin februari. Dan maar hopen dat ze smaken.

01 oktober 2015

De natuur van Bellevue

Soms staat hij in alle vroegte in zijn eentje op de heuvel achter het huis. Tot een uur of tien in de ochtend zie je hem daar staan met zijn verrekijker, fototoestellen en statief. Moederziel alleen speurt hij de hemel af.

Maansverduistering, kometen, vliegtuigen, ze interesseren hem geen lor. Het gaat hem om de vogels die van Bellevue vertrekken of van elders over komen vliegen. In zijn schaarse vrije uurtjes telt buurman David duizenden migrerende vogels van tientallen soorten. Als we er zijn, praat hij honderduit. En als we er niet zijn, ontvangen we enthousiaste mailtjes van de ecoloog.

‘Alles goed in Amsterdam? Hier 2384 zanglijsters op de Bellevue noordhelling geteld! Waarschijnlijk een record voor alle Franse migratie-websites. Amitiés, David.’

De resultaten van zijn tellingen zet de ecoloog op een speciale website, ook in het Nederlands beschikbaar.