13 oktober 2013

Kleine oogst maar wel zeer rijp met veel suiker

Wat we vreesden, kwam uit. De prachtige nazomer en herfst maakten iets goed van de achterstand in de wijngaard, maar ze konden niet verhelpen dat we in 2013 slechts een luttele 280 hectoliter wijn binnenhaalden, dertig tot veertig procent minder dan normaal. Ons fraaie nieuwe vat van 4000 liter zal slechts voor een kwart zijn gevuld met biomerlot.
Op zaterdag 12 oktober was op 7,25 hectare de luid gonzende oogstmachine van onze regisseur Pascal Millot in de weer. Op 0,75 hectare klonken de vrolijke stemmen van twaalf plukkers uit Nederland.


De machine was het eerst klaar, namelijk dezelfde dag. De planten op het biomerlotveld voelden tot ver in de zondagmiddag de vaardige vingers van de plukkers. Die vingers hadden heel wat te doen, want het was – net als vorig jaar – weer een race geweest tussen het rijpen van de druiven en de opkomende schimmel. Omdat de rijping achter liep en ook niet alle druiven even rijp waren door het slechte voorjaar, wilden we de druiven zo lang mogelijk laten hangen.
Het mooie weer in de laatste weken voor de oogst gaf daarvoor ook alle aanleiding. Maar in het weekeinde voor de oogst ging het onweren en dat is voor schimmels het teken om een eindspurt in te zetten. We besloten om snel af te reizen naar Bellevue. Dat leek aanvankelijk op tijd te zijn, maar druiventrossen die er donderdag nog goed uitzagen, zaten bij onze aankomst op zaterdag al flink onder de schimmel.
Dus net als vorig jaar was het ‘triage dans la vigne’ geblazen. Tijdens het plukken inspecteerden we de trossen, knipten er rotte stukken uit en zorgden we dat zo min mogelijk onrijpe druifjes in de kratjes terecht kwamen.
Duizend flessen Biomerlot
Na twee dagen leverden we met ons twaalven iets meer dan 1000 kilogram af bij de cave. Een wat teleurstellende hoeveelheid, maar toch goed voor 1000 flessen. Over de kwaliteit kan nog niet veel gezegd worden.
Om de Biomerlot Bellevue 2013 goed te laten smaken, besloot wijnmaker Philippe een truc uit de Bourgognestreek toe te gaan passen. Hij laat de druiven in drie kleine vaten voorgisten in een koele ruimte van tien graden Celsius, gedurende een dag of tien. “Dan komen de fruitige smaken uit de schillen in het sap terecht en belandt minder van de scherpe – en door het koude jaar wellicht groene – tannine in het sap."
Daarna gaat de most samen met extra gist weer in een groter vat (ons eigen vat) bij kamertemperatuur. Onder goed gecontroleerde omstandigheden kan zo worden bepaald hoe de verdere vergisting en het contact met de schillen en pitten moet verlopen. Wordt vervolgd.

10 oktober 2013

Ook een bosrand vraagt om onderhoud

Zo tussen de bedrijven door werken we aan het onderhoud van de randen van twaalf hectare bos dat onderdeel is van het domaine. Eind oktober leverden we een flinke lap op.

Allemaal leuk en aardig die bossen, maar op de meeste plaatsen is al meer dan veertig jaar niks gebeurd. Die ondoordringbare wildernis is een feest voor everzwijnen, damherten, dassen en vossen. Aan de randen rukt het bos echter steeds meer op naar de akkers waar de luzerne groeit voor de koeien en schapen van Thierry Bonhomme. Horizontaal groeiende eiken, omgevallen essen en dooie iepen, het is er een ratjetoe.

Dat opschonen levert vier keer winst op.

Allereerst hebben we puik hardhout voor de open haard. Verder is er minder schaduw die de groei van de luzerne belemmert. Luchtfoto’s van het ministerie van Landbouw tonen een groter areaal waardoor we minder worden gekort op landbouwsubsidie.

En vooral: het ziet er fris en mooi uit met meer licht en ruimte voor een grotere biodiversiteit.

30 september 2013

Eerste biowijn oogst lof op druk bezochte proeverij

Op zondag 29 september brachten wij voor de tiende keer sinds 2004 in woord en beeld verslag uit van weer een jaar boeren op Bellevue.

Als vanouds bezocht rond de honderd abonnees de proeverij, die net als vorig jaar in buurtcentrum Cordaan op het Witte de Withplein in Amsterdam werd gehouden. Wijnabonnees kwamen hun wijnpakket ophalen, vele getrouwen zagen we daar voor de tiende keer.

De aanwezigen kregen diverse primeurs voorgeschoteld. We presenteerden maar liefst drie nieuwe wijnen. De frisse Chardonnay 2012 en de Rouge Bellevue 2012 (een assemblage van Cot, Cabernet Franc en Merlot) zijn de opvolgers van de jaargang 2011. Deze wijnen zijn gemaakt op Cave La Malepère, onze coöperatie in Arzens.

Dit jaar kwam daar voor het eerst een honderd procent biologische wijn van Bellevue-bodem bij. We hebben er slechts tweehonderd dozen van, maar we hebben ruimschoots geproefd. Uit een fles met pimpelpaars etiket kwam een stevige, naar kersen en bramen geurende wijn met veel structuur tevoorschijn. Veel complimenten vielen ons ten deel. ‘Chapeau, geweldig lekker, kan ik twee doosjes extra krijgen?’.

Marijke vertelde hoe na het ‘année difficile’ 2012 het jaar 2013, zo mogelijk nóg grilliger, de boeken in zal gaan als ‘l'année bizarre’. Vooral het koude, natte voorjaar maakte dat de normale bloei van de planten van tien dagen werd verlengd tot bijna een maand. De onregelmatige vruchtzetting leidde tot 'millerandage'(zowel zeer rijpe als nog onrijpe druiven in één tros) en 'coulure' (trossen met gaten door meeldraden en vruchtjes die zijn afgevallen). De wijngaard lag het hele jaar op een slordige drie weken achterstand.

Een powerpointpresentatie toonde onze Hollandse equipes in actie, en ondanks dat soms in de sneeuw werd gewerkt spatten hun plezier en werklust van het scherm. Primeur was het filmpje Pluk!, over de eerste handmatige oogst van onze biomerlot.

10 september 2013

Bellevue koopt wijnvat van 4000 liter

Dit is toch wel het echte wijnboer-gevoel. De boeren van Bellevue hebben een wijnvat van 4000 liter gekocht. In dat eigen vat gaan we de aanstaande oogst van onze biomerlot laten gisten.

Al bijna tien jaar werken we vol overgave op onze wijngaard. Veel van het handwerk doen we (voor een deel) zelf, zoals de snoei, het bijhouden van draden en palen en het opbinden van de nieuwe loten. Ook Wijnhandel Bellevue, met louter Nederlandse clientèle, floreert.

Tussen de planten op het land en de fles op tafel zit echter een voor ons nog vrijwel onontgonnen gebied: het omzetten van de geoogste druiven in een lekkere wijn met behulp van gisten en enzymen.

Tafellaken en servet

Bij wijze van experiment maakte Philippe Gauthier van proefboerderij Domaine de Cazes vorig jaar voor het eerst wijn van ons biomerlotveld. “Dit jaar willen we het ook wel doen, maar we kunnen geen vat voor jullie vrijmaken”, sprak Philippe’s baas Gilbert Cazal. Bij moederbedrijf Cave La Malepère is er überhaupt geen kleiner vat dan 20 duizend liter voorhanden. Typisch geval van tafellaken en servet dus.

De oplossing: we investeren in ons eigen roestvrijstalen vat. 4000 liter (40 hectoliter) volstaat. Opgewonden stemming hier: we gaan ons ook meer met de vinificatie bemoeien. Als het goed is, komt het in Italië gemaakt INOX-vat net voor de oogst op Domaine de Bellevue aan.

25 augustus 2013

Kaasjeskruid en Handjesgras

Vandaag viel het bulletin Desherbage d’été in de brievenbus. De Chambre d’Agriculture heeft een mooi zomerklusje bedacht: het ‘onkruid’ in de wijngaard aanpakken.

Ze hebben een top-5 opgesteld van planten die concurreren met de wijnstokken. Dat onkruid moet er dus uit in deze droge periode, waarin al het voedsel en water naar de druiven moet gaan.

Uiteraard laten we onschuldige bodembedekkende onkruiden rustig staan tussen de planten. We willen de biodiversiteit immers zo veel mogelijk stimuleren.

De top-5 van schadelijke onkruiden is ons bekend en we pakken ‘the bad guys’ al jaren aan met schoffel en hak. Zoals chiendent, wat in het Nederlands ‘handjesgras’ blijkt te heten. Het handjesgras woekert net als de brandnetel via vertakkingen door de wijngaard. Handjesgras grondig verwijderen is een taai en diepgravend werkje. Ook de akkerdistel trekken we, vooral op het biomerlotveld, met de hand uit de grond. Akkerwinde of pispotje, slingert zich in de druif en versterkt zo ook risico op schimmel. Ook de prêle of (vertakte) paardenstaart is een oude bekende, die we met de bosmaaier te lijf gaan.

Wat we niet wisten is dat ook (groot) kaasjeskruid een concurrent van de wijnplanten is. En dat terwijl we dol zijn op dit plantje, onder meer omdat er zoveel bijen op de mooie paarse bloemen af komen. Onze buurman David, ecoloog en insectenspecialist, heeft zelfs een zeldzame bijensoort bij ons gevonden, die alleen van het stuifmeel van kaasjeskruid leeft.

Helaas moet dit mooie plantje er dus aan geloven tussen onze druivenplanten. Erbuiten laten we het kaasjeskruid echter welig tieren.

20 augustus 2013

Bellevue bioluzerne op de prairie

Het decor zou prima in een spaghettiwestern passen. Dorre prairie, brandende zon, leegte. Enkele ruige types en vooral veel koeien. Muziek van Ennio Morricone erbij. “En dan mag jij zeggen of ik ‘the good’, ‘the bad’ of ‘the ugly’ ben”, lacht Thierry Bonhomme.

Dit jaar oogstte hij een record aantal balen luzerne op de velden van Bellevue. Vandaag gaan we eens kijken waar al die balen naar toe gaan.

We maken een excursie naar St.Rome, een godverlaten vlek op de kaart, aan het einde van een weg die van niets naar nergens voert. Daar houdt Thierry er een multiculturele samenleving van koeien op na. Trots wijst hij op zijn twintig stuks Ferrandaise, een oud roodbont ras, waarvan er nog maar vijfhonderd bestaan in Frankrijk.

Oorspronkelijk is de Ferrandaise, die zowel om de melk als om het vlees werd gehouden, afkomstig uit het Centraal Massief. Op enkele plaatsen in Frankrijk fokken boeren met de koe. Een van hen is Thierry, die liefst twee stieren heeft. “Elk jaar verkoop ik wel een zelf gefokte koe aan een handelaar of liefhebber,” zegt hij, terwijl hij op ons verzoek een baal Bellevue-luzerne van een helling laat ontrollen. De koeien sprinten er op af.

Ook twee Saleres (helemaal bruin), drie wit gekleurde Gasconnes en vier stuks Aubrac lopen blijmoedig met lange hoorns door de prairie van Thierry. Hij heeft ook minder zeldzame soorten, waarvan hij er regelmatig eentje laat slachten. Het vlees gaat naar de beste restaurants uit de streek en vindt gretig aftrek op de zaterdagse biomarkt in Narbonne.

Bonhomme laat zijn koeien het hele jaar buiten staan. “In de zomer hebben ze voldoende schaduw in het bos en in de winter vinden ze er ook voldoende beschutting.” Dat zijn opmerkelijke veehouderij gezond is, bewijst de rekening van de veearts. “Die verdient al jaren helemaal niks aan mij. Uit nieuwsgierigheid komt hij wel altijd kijken.’’

Voor zijn koeien heeft hij jaarlijks duizend balen nodig. Hij maait veel meer luzerne op veel meer locaties dan bij ons, waardoor Thierry ook een luzernehandelaar is. Maar de balen van Bellevue houdt hij zelf. Zijn koeien smullen er van. “Vooral de eerste snee van dit jaar was goed.”

01 augustus 2013

Klauwen in het gebladerte

Heel Frankrijk begint aan de jaarlijkse uittocht naar het zuiden of het noorden, al naar gelang waar men woont, en de jours noirs en jours rouges vliegen ons om de oren.

Op de wijngaard is het daarentegen redelijk rustig. Er vallen alleen wat mussen van het dak van de warmte, maar die temperatuur is goed nieuws voor de druivenplanten. Eindelijk, na een koud en nat voorjaar, kunnen ze flink groeien. De planten zijn een maand en retard, maar daar lopen ze nu langzaam wat van in.

Toch moeten we rekening houden met een late oogst dit jaar, zegt Pascal, onze regisseur. Voor de Biomerlot houdt hij het nu op 20 oktober. “Maar je weet nooit”, benadrukt hij, “er kan nog van alles gebeuren. Straks is wellicht de druk van schimmels zo groot dat we eerder moeten oogsten en wat minder rijpe druiven voor lief moeten nemen.”

Inmiddels is door het warme de ondergroei weer opnieuw flink opgekomen, dus nu kan bij de voetjes van de druivenplanten de tweede en soms derde ondersnoei worden gedaan. Een voor een gaan de 35.000 plantjes opnieuw door onze handen.

We zijn niet ontevreden over wat we daarbij zien. De Chardonnay heeft veel en prachtige trossen en ook de Cot en de Cabernet franc doen het goed. Met de Merlot is het altijd een beetje tobben omdat de bevruchting en druifvorming erg gevoelig zijn voor het weer tijdens de bestuiving en vruchtzetting. Inmiddels zijn we wel wat gewend en het lijkt het eindproduct uiteindelijk nauwelijks te beïnvloeden.

Groeizaam weer is het nu dus: warm met af een toe een onweersbui. Hagel, zoals in de Bourgogne, is ons tot nu bespaard gebleven, maar de wind neemt af en toe wel flink toe. Dat hoort bij dit gebied, maar het is wel lastig voor het aanbrengen van sulfaat tegen meeldauw. “Dat moet dan maar midden in de nacht”, verzucht Pascal, die al menig keer met de ver-stralende koplampen aan op de trekker heeft gezeten. “Je doet wat moet,” zegt hij.

De wind is wel goed tegen schimmels, want eventueel vochtige trossen worden schoon en droog geblazen. Om dat te stimuleren hebben we op de Biomerlot en de Chardonnay aan de kant van de ochtendzon bladeren weggehaald. Niet te veel, zodat de druiven niet verschroeien, maar voldoende om ze extra droog te laten worden en te laten ‘doortochten’. Met de hand, al klauwend door het gebladerte, trekken we blad weg. We blijven lopen, anders trekken we er teveel vanaf. Het is een methode die Pascal charmeert en die hij ook op zijn eigen velden toepast. Misschien koopt hij over een paar jaar wel een machine die deze effeuillage voor ons doet, zegt hij.

Voorlopig is het hier handwerk wat de klok slaat.

16 juli 2013

Nog meer verkoopadressen voor Bellevue-wijn

Het aantal Bellevue-verkooppunten breidt zich gestaag uit.

Zo werden we dit voorjaar aangenaam verrast doordat grand café Edel (in de Baarsjes, Amsterdam-West) onze witte wijn als tweede open wijn op de kaart heeft gezet. “Wow, zijn jullie de producenten”, zegt het meisje op het enorme terras aan de Kostverlorenvaart terwijl ze met de felgroene fles komt aanzetten. “Het loopt goed hier, want het is een mooi glas wijn.” Trots drinken we onze eigen wijn in de zomerzon.

Ook café De Smoeshaan (op de Leidsekade in Amsterdam, onder het bekende theater Bellevue, what’s in a name..) koos voor de Bellevue Chardonnay als huiswijn.

Wijnhandel Vleck is erg enthousiast over de nieuwe Bellevue Chardonnay 2012. “Zijn zuren zijn bijzonder mooi”, zegt Michiel ter Heide. “Ze vormen de ruggengraat van de wijn.”

In Utrecht is wijnhandel Het Gouden Glas zowel de rode als de witte Bellevue gaan voeren. Podium Mozaïek in Amsterdam-West gebruikt de rode en witte Bellevue van tijd tot tijd als extra wijn.

We zeggen het nog maar eens: weet jij een restaurant, slijter of (eet)café te overtuigen om Bellevue-wijn te schenken? Een setje van zes kristallen glaasjes met Bellevue-logo is voor jou!

Een link naar de actuele lijst van verkooppunten is op de site in de rechterbalk te vinden.

04 juli 2013

Eerste echte Biomerlot op fles gezet

Na negen maanden rijpen in het vat en allerlei vertroetelende behandelingen is het zover. De eerste Bellevue biowijn wordt vandaag op fles gezet!

Gisteren is de hele cuve per vrachtwagentje van de experimenteerboerderij naar de cave gebracht, een afstandje van 20 kilometer over kleine heuvelachtige weggetjes. “Er is geen wijn gemorst”, meldde Marie-Hélène, die namens de cave de botteling begeleidt. Ze heeft onder meer de etiketten geregeld bij een drukker. We kozen na het knalgroene label voor de witte en het knalrode etiket voor de rode nu voor een pimpelpaars exemplaar voor de biowijn. Een mooi trio.

Als allerlaatste behandeling heeft de wijn een zeer lichting klaring en filtratie ondergaan. “Daardoor zijn de laatste restjes gistcellen er uitgegaan”, zegt wijnmaker Philippe. “De tannines zijn ook mooi rond en mondvullend.”

Ook zo benieuwd? Nog even geduld. Dit najaar zit er voor het eerst een fles Biomerlot in het wijnpakket.

08 juni 2013

Koud voorjaar brengt drie weken vertraging

Over het slechte voorjaar in Nederland hoeven we het hier niet te hebben. Het voorjaar in de Malepère was echter minstens zo extreem. Koud en vooral heel erg nat.

“Ik heb dit nog nooit meegemaakt”, zegt een oude vrouw bij de bakker. “De kersen zijn nog nooit zo laat geweest, en erg smaken zullen ze niet. Ze hebben zich helemaal volgezogen met water.”

Het is nu eind mei en de wijngaard ligt bijna drie weken achter op een normaal jaar. Regelmatig staan we in de regen op het veld. Het zware en rugbelastende werk van de ondersnoei blijft achter bij normaal, maar er is altijd wel wat te doen op de velden.

Onkruid hakken bijvoorbeeld. Op het grote veld met vier hectare Merlot, Cabernet Franc en Cot (die gedrieën de Bellevue Rouge 2012 vormen) is na een aantal jaren weer flink wat chiendent opgekomen, een hardnekkig, varkensgrasachtig onkruid dat we omhakken met schoffels en pikhouwelen.

Het veld is in de tussenrijen ingezaaid met mooi raaigras, maar in de loop der jaren zijn er ook pollen pal rond de druivenstammen gegroeid. Dat vormt een bron van schimmels en slakken. Ook die hakken we om met scherp geslepen schoffels.

De ondergroei was eind mei op alle velden zeer bescheiden, maar niettemin helemaal weggehaald. Nu, begin juni, wordt het eindelijk warm en begint de wijngaard flink uit te lopen. Ook de luzernevelden smachten naar warmte en wachten op hun maaibeurt.

31 mei 2013

Biomerlot ontwikkelt zich prima (2)

We ondernemen dit voorjaar meerdere excursies naar Domaine de Cazes, het experimenteerbedrijf waar onze biologische Merlot ligt te rijpen, want het is voor het eerst dat wij biologische wijn maken.

We blijken nu al het recht te hebben om Agriculture Biologique op het etiket te zetten. Omdat we met de hand hebben geoogst, is het alcoholpercentage met 13,5 procent bovendien een tikje hoger dan bij machinaal geoogste druiven. Bij oogst met de hand blijven de druiventrossen intact en oxideert er geen suikerrijk sap in de aanhangwagens.

De gepassioneerde wijnmaker Philippe Gauthier legt tijdens al onze bezoekjes geduldig uit wat hij allemaal heeft gedaan om de kwaliteit van de wijn te verbeteren. "Om zoveel mogelijk rijpe tannine in de wijn te krijgen, heb ik de uitgewerkte gistcellen tot eind april in het vat gelaten," zegt hij.

Met het zelfde doel zijn na de vergisting biologisch toegestane enzymen toegevoegd. Om ongerechtigheden te doden, is de allerlaagste dosis sulfiet toegevoegd. Philippe toont indrukwekkende sheets waarin de hoeveelheid milligrammen sulfiet zijn berekend met een ingewikkelde formule.

Een kleine duizend liter wijn zit er in 'ons' vat als alles mee zit, goed voor ruim 1200 flessen, ofwel 200 dozen.

In een koelcel laat Philippe nog een drietal stolpflessen met 200 liter elk zien. Eentje bevat geen sulfiet en alleen biogisten, in de tweede zitten geen sulfieten en industriële gisten. Ze worden gekoeld om schadelijke micro-organismen in bedwang te houden. Niet geschikt voor consumptie in Nederland op de bank met een blokje kaas. Maar leerzaam om te proeven, hier op deze proefboerderij.

Heel apart is de derde stolpfles. Hier is de natuur echt helemaal zelf aan het werk geweest. Er is geen gist toegevoegd en ook de sulfitage is achterwege gebleven. Deze vin naturel is erg avant garde, maar het maken ervan kent grote risico’s. "Je bent geheel afhankelijk van de gisten die ten tijde van de oogst op de druivenschilletjes zaten." De levures indigenes (wilde of autochtone gisten) kunnen verrukkelijke wijn opleveren, maar het kan ook helemaal mislukken. "Het is een complete loterij," zegt Philippe, terwijl hij ons een klein proefglaasje inschenkt.

Verwachtingsvol proeven we. Een licht liquoreuze geur overheerst en in de smaak proeven we zelfs enige azijn. "Klopt," zegt Philippe, "dit experiment is compleet mislukt. Absoluut onacceptabel voor consumptie. Maar evengoed gaan we deze wijn, net als de twee andere experimenten, op proeflessen zetten. We bewaren ze en gaan ze van tijd tot tijd proeven, want ook van defecten kun je leren."

Heel fijn en leerzaam allemaal, maar gelukkig heeft het grote vat geen 'defecten'. Een mooie geur van kersen en bramen en zelfs wat bessen overheerst. Begin juli wordt de wijn op fles gezet. En op het achteretiket pronkt straks trots: vendange à la main (met de hand geoogst)!

04 mei 2013

Biodiversiteit op Biomerlot-veld

Laat, heel laat ontwaakt de wijngaard uit haar winterslaap. Overal ontspringen frêle groene uitlopers op de houtige stammen. Maar nu, begin mei, zijn ze nog heel klein.

Hoe anders dan in 2011, toen we op Koninginnedag al in een jungle van groen stonden te hakken. Bloemen, maar ook distels steken dit jaar pas eind april voorzichtig de kop op.

Opvallend is de diversiteit aan bloemen en kruiden in het Biomerlot-veld. Daar werken we al sinds september 2009 volgens de regels van de biologische landbouw. En dat betekent onder meer geen onkruidbestrijdingsmiddelen. Op de rest van de wijngaard zijn we daar ook terughoudend mee, maar hier, op dit bioveld, is elk molecuul er een teveel.

Bijgevolg hakken we distels en narigheid als bramen met schoffels en pikhouwelen om. Intuïtief laten we mooie kruiden staan.

Je moet natuurlijk niet direct te sterke verbanden leggen, maar we hebben toch de indruk dat de fleurigheid op het bioveld groter is dan elders.

10 maart 2013

Bio-wijn ontwikkelt zich prima

De oogst met de hand bleek een zware klus, maar zoals het er nu uitziet, krijgen we loon naar werken. De eerste Bellevue bio-merlot komt er aan! Est-ce que vous êtes pressés? Mais non, pas du tout!

Het laatste weekend van september 2012 oogstten we 1650 kilogram Merlot met de hand, goeddeels in de regen. Met Kerstmis proefden we de eerste resultaten: een mooie volle geur van kersen, nog wat bitter in de afdronk. “Dat trekt nog wel wat weg”, zegt wijnmaker Philippe (foto) van experimenteerbedrijf Cazes, “maar helemaal verdwijnen, zal het nooit. Dat komt omdat jullie door de regenachtige omstandigheden gedwongen waren iets te vroeg te oogsten. De temperaturen tijdens de vergisting in oktober liepen op tot 24 graden waardoor er mooie fruitsmaak werd losgemaakt uit de druiven.”

Toch is de wijn allerminst verkeerd, constateren we ook eind februari. De wijn ligt nog steeds sur lie die we die dag zelf met grote peddel mogen omroeren, een klusje dat elke week moet gebeuren. “Lie zijn de dode gistcellen, die echter nog tannines en fruitaromas van de druiven hebben opgeslagen en door omroeren en subtiel beluchten de wijn dus voller kunnen maken”, verklaart Philippe. “We gaan er mee door tot eind maart.”

Naast een ‘groot’ vat van 1200 liter (nou ja, groot, de gewone rode wijn zit in een vat van 30.000 liter..) was er een experiment met drie kleine glazen stolpflessen van 300 liter. Eentje zonder gist, eentje met biogist en eentje met industriële gist. “Alle drie de experimenten zijn mislukt”, zegt Philippe. “De hoeveelheden blijken toch te klein om er een stabiele wijn van te maken.”

Om ons een indruk te geven wat er allemaal mogelijk is, presenteert de gepassioneerde wijnmaker vervolgens een vijftal kleine flesjes. De eerste is de wijn rechtstreeks uit het grote vat, de volgende is verrijkt met superrijpe biotannines, de derde bevat Arabische gom en zo gaat het voort. Reuze interessant, maar bere-moeilijk om te proeven, laat staan om te beoordelen wat de uitwerking is op de langere termijn. We besluiten voorlopig de wijn lekker zijn gangetje te laten gaan en te zien wat moeder natuur voor onze biomerlot in petto heeft.

Wordt vervolgd! – eind april. Dan ook meer nieuws over de conventionele witte en rode wijn van Bellevue in de jaargang 2012

09 maart 2013

Bellevue-fauna op film vastgelegd

Dankzij onze buurman, ecoloog David, en zijn camera met bewegingssensor, beschikken we over een prachtige serie minifilmpjes en foto's van dieren die over het land van Bellevue rondscharrelen.

Een vos Reeën langs de Chardonnay
Een scharrelende das.. ..en een poepende das
Steenmarter in de achtertuin Everzwijntje (dat bijna de camera opvreet)
Ree langs de Chardonnay (2) Wilde genetkat


Wijngaardkrekel

Ook heeft buurman David op een avond in de Chardonnay de zang gehoord van een stuk of zes mannetjes van een zeldzame wijngaardkrekel. “Dat is een Rode Lijst-soort”, mailt David enthousiast. “Het diertje zit graag op naar het oosten gerichte hellingen, op droge grond. Het is zeer bedreigd, onder meer door intensieve wijnbouw. Prachtig dat hij dus op Bellevue zit. Hij is pas voor de tweede keer waargenomen in de grote provincie Aude.”

28 februari 2013

Ook de wijngaard is voorjaarklaar

Onder zware personele omstandigheden (twee flink geblesseerde wijngaardeigenaars) en soms heftige weersomstandigheden, is de wijngaard niettemin weer helemaal aan kant. Laat het voorjaar nu maar komen.

Hartverwarmend is de steun van bekende en onbekende vrienden die zich gedurende een weekje helemaal het schompes komen werken op de wijngaard. Het werk is voor ons intussen steeds meer een routinematige klus. Het moet alleen wel even gebeuren. Dat gebeurt sinds jaar en dag with a little help from our friends.

En dit jaar al helemaal. Vanwege ziekte en blessures kregen we nog nooit zoveel aanmeldingen en werkten we in de negenjarige geschiedenis van Bellevue nog nooit met zulke grote teams. Het record: één dag stonden we met dertien mensen tegelijk in het veld.

Dat mikken op de macht van het getal heeft natuurlijk het voordeel van de vele handen die het werk licht maken. Maar het weer moet wel meewerken. Met het eerste team liet de meteo van de wijngaard zich van zijn beste zijde zien. Onder fijne, haast lente-achtige omstandigheden stortten de mensen zich op de takken en draden op de 32 duizend planten op de acht hectare grote wijngaard.

We trokken alle, dit jaar voornamelijk door Abdel gesnoeide takken, met kracht uit de draden (de befaamde rammasse). Draden en palen die kapot bleken, vervingen we door nieuw materiaal, net als de mankerende spijkers. En we bonden de overgebleven loot die dit jaar de nieuwe vruchten gaat dragen, vast aan de draad (attache).

Alsof ze een wintersportvakantie achter de rug hadden, ging het eerste team haast bruin gebrand het vliegtuig in. En toen sloeg het weer om. Het tweede team kwam later die dag met een sneeuwjacht aan. De volgende dag lag er een dik pak sneeuw. Uit arrenmoede begonnen we daarom maar draden naar beneden te brengen, een karweitje dat eigenlijk tot het laatste klusje van het voorjaar behoort. Maar dit tweede team toonde grote veerkracht en inzet. Want in de wind- en sneeuwluwe stukjes van de gaard, maakten de acht mesdames evengoed een begin met de attache. En toen twee dagen later de temperaturen fors omhoog gingen, en de sneeuw snel verdween, ging de turbo er op en werd de opgelopen achterstand op het schema, snel goed gemaakt. De dames noteerden lange werkdagen waarin met haar achten twee hectare per dag (1000 planten per persoon) attacheerden.

Grote klasse, Gerrit, Joris, Afke, Elly, Marc en Molly, Herbert, Annemiek en Floris, opgevolgd door Nardy, Diny, Joke, Agnes, Louise, Marlies en Lucy!

Frilles

'Frilles' heten ze, en vooral de wijnrassen Cot en Chardonnay produceren ze in alle maten en soorten, én in grote hoeveelheden.

De rassen zijn gevoelig voor wind, breken snel en ontwikkelen daarom een soort van grijpertjes, die zich op wonderlijke wijze vastklampen aan draad, spijkers enzovoorts. Het lijken wel stevige handjes die zich vastgrijpen en zo de weerstand tegen de wind te vergroten. De rammasseurs hebben er een zware kluif aan.