07 augustus 2011

Véraison

Op een gegeven moment in de zomer treedt er een spectaculair fenomeen op. Van de ene dag op de andere beginnen de dan nog groene trossen van de rode druivenrassen te verkleuren.

De Cot als eerste, de Cabernet franc als laatste krijgen plotseling rode blosjes op de trossen: de véraison.

In de streek begint zich dan al een beetje opgewonden stemming te ontwikkelen. Want de grove stelregel is dat de druiven rijp zijn op ongeveer veertig dagen nadat de helft van alle trossen rood zijn gekleurd.

Omdat de meeste handelingen in de wijngaard eind juli wel zo’n beetje zijn verricht, halen de boeren hun aanhangwagens te voorschijn en controleren ze hun oogstmachines. De enkeling die met de hand oogst, heeft nog een goede maand de tijd om voldoende plukkers te regelen.

Door de droge winter en het warme voorjaar liep de wijngaard tot le quatorze juillet ongeveer 17 dagen voor op het normale schema. Toen begon het te regenen, waardoor een aantal dagen achtereen een mooie tien millimeter per dag in de pluviometer belandde. Ook de temperatuur daalde.

Het vuurwerk, in Arzens traditioneel de dag voor 14 juli werd wegens regen afgelast, maar de wijnboeren maalden daar niet om. Toen we ’s avonds wat gingen drinken in de salle polyvalente, zagen we allemaal blije gezichten. ‘Hoeveel is er bij jou gevallen? Negen millimeter? Bij mij tien!”

Vooral te spreken zijn de vignerons over de haast ouderwetse Hollandse regen, een druilerige miezer. De fijne druppeltjes zijgen mooi in de aarde, en belangrijker nog, ze zorgen voor de broodnodige elasticiteit van de schilletjes. Als het in juli te lang te droog blijft en in augustus een forse onweersbui de druiven doet volzuigen, kan een niet meebewegende schil voor een ‘ontploffing’ van de druiven zorgen.

Na een redelijk voorspoedige bloei in mei en vruchtzetting begin juni, lijkt ook deze hobbel genomen. Door de wat lagere temperaturen in juli is de voorsprong weer gedaald tot een week. We zullen de rode druiven vanaf half september oogsten.

“We zijn er nog niet”, zegt onze regisseur Pascal, “maar voorlopig ziet het er goed uit.”