08 november 2011

Bellevue-proeverij druk bezocht

De wijnproeverij van Bellevue, enkele weken uitgesteld vanwege het experiment met de biowijn, bracht op 6 november ongeveer 180 mensen bijeen in Amsterdam.

Het overweldigende aantal mensen kreeg in de fraaie ruimte van modepersagentschap Co/Motion, in woord en beeld, verslag van wederom een jaar enthousiast ‘freelance’-boeren in de Malepere.

We hebben het reguliere werk steeds beter in de vingers, we managen equipes van in totaal een dertigtal mensen die op verschillende tijdstippen op het juiste moment paraat staan om de grote hoeveelheid werk te verstouwen.

Er was volop gelegenheid de eerder dit jaar gelanceerde Bellevue Chardonnay 2010 te proeven. Als primeur was ook de rode Bellevue 2010 te proeven. Beide wijnen werden goed ontvangen, menigeen ging naast het wijnpakket met extra doosjes naar huis.

08 oktober 2011

Helaas - wéér geen BIO-merlot

Op het merlotperceel dat - zoals het zo mooi heet – ‘in transitie’ is naar biologische teelt, zag alles er aan het eind van de zomer nog veelbelovend uit. Toch zal er in 2012 voor het tweede achtereenvolgende jaar geen fles biowijn in wording te proeven zijn.

De verloven waren ingetrokken, drie achtereenvolgende weekenden afgeblokt, de auto volgetankt en de traditionele najaarsproeverij uitgesteld. Er was zelfs sprake van een mogelijk filmpje met de vier wijngaardeigenaars die hoogstpersoonlijk vier rijen zorgvuldig geselecteerde ‘biomerlot’-druiven op Bellevue zouden plukken. Met de hand.

Op de dag dat de specialisten het sein ‘groen’ zouden geven, zouden wij er zijn. De oogstmachine zou de met rode linten gemarkeerde rijen overslaan. Op Cave La Malepère, waar ook de bekende witte en rode Bellevue-wijnen worden gevinifieerd, zou bij wijze van experiment een derde Bellevue-fles het licht zien. We willen inzicht krijgen in wat een kleine hoeveelheid druiven van een klein stukje land voor potentie heeft.

Helaas. In de derde week van september bleek dat het experiment niet doorging. "Il n’y a pas de biomerlot de Bellevue cet année, point," was de mededeling. We begrepen dat we blij mogen zijn dat de Chardonnay wordt gebotteld én de rode rassen van Bellevue in 2011 in een afzonderlijk vat belanden.

Wat is er aan de hand? Was er vorig jaar sprake van een droogtestress in de planten, dit jaar lijkt er sprake van een logistieke stress bij de cave. Door een ongeval zat de cave slecht in zijn mensen. Belangrijker nog lijkt dat na aanvankelijk perfecte omstandigheden tijdens de oogstmaand er halverwege september een grote hoeveelheid regen viel. De oogstmachines konden daardoor het land niet op. Tegelijkertijd steeg de temperatuur. Grijze schimmel (boitris) stak de kop op, aangelokt door de perforaties die het vlindertje ver de la grappe in de superrijpe druiven maakte.

Menige boer op de coöperatie stond zich te verbijten, dus meende wijnmaker Laurent dat een experiment met een biowijn voor de Hollanders - die al een uitzonderingspositie hebben - niet door kon gaan. Begrijpelijk, maar wel behoorlijk balen. En zonde van al het werk op gebied van secure behandeling van de planten. We gaan ermee door, maar moeten goed nadenken over een strategie.

Want Bellevue had namelijk nauwelijks hinder van ver de la grappe of schimmel. We noteerden een absoluut record in kilo’s druiven. Over de kwaliteit volgt later meer, we kunnen er nu nog weinig zinvols over zeggen.

Schrale troost is dat de biodruiven wel in de reguliere rode Bellevue zitten. Volgend jaar zal ongeveer een zesde van elke fles rode wijn – zeg maar een glas – uit biomerlot bestaan.

12 augustus 2011

Bellevue-wijn op steeds meer plekken te koop

Opnieuw heeft Domaine de Bellevue haar netwerk van verkooppunten uitgebreid. En de jongste uitbreiding is niet de eerste de beste: de gerenommeerde wijnhandel Vleck, vlakbij het Amsterdamse Vondelpark.

Vleck heeft zowel de rode als de witte Bellevue in het assortiment opgenomen. De wijnhandel heeft vooral ‘natuurlijke’ wijnen in het schap staan, dat wil zeggen wijnen gemaakt met zo min mogelijk ingrijpen in de wijngaard tot en met de botteling, en met de nadruk op zwavelarme vinificatie.

“Ik bespeur de laatste twee jaar veel vooruitgang bij de Bellevue-wijnen”, zegt Michiel ter Heide, eigenaar van Vleck (rechts op de foto). “Tijd dus om Bellevue vanaf jaargang 2010 te presenteren tussen grootheden als ‘the godfather’ Marcel Lapierre en al zijn natuurlijke volgelingen, opdat de wijnen van Bellevue in de toekomst nog zuiverder worden. En dat gaat vast en zeker gebeuren.”

In Haarlem is restaurant In den Swarten Hondt nog het meest te spreken over de witte Bellevue-wijn. Op een prachtige locatie aan het Spaarne werkt het restaurant in het lunchcafé met mensen met een lichte verstandelijke handicap. Ook ’s avonds wordt de exploitatie deels in deze dagbesteding verricht.

“Vorig jaar vonden we de Chardonnay Bellevue al lekker maar konden jullie met Kerstmis al nauwelijks meer leveren”, zeggen Ard en Lucas, kok en sommelier van het restaurant. De nieuwe wijn is voorlopig gelukkig ruim voorradig en ook deze valt in de smaak.

“Eind mei verzorgden we hier nog een bruiloft, en uit onze vier witte wijnen kozen bruid en bruidegom unaniem voor de Bellevue Chardonnay”, zegt Lucas.

Vlakbij het Nationaal Park Agües Tortes in de Spaanse Pyreneeën bestieren Jaco en Franka sinds vijftien jaar camping Lo Closo. Het is een kleine natuurcamping (14 plaatsen) tegen de helling van de bergen. In het restaurant wordt de bezoeker op door-de-weekse dagen in juli en augustus desgewenst een mooie maaltijd voorgeschoteld. “Uiteraard serveren wij Spaanse wijnen, zoveel mogelijk uit de streek”, zegt Jaco. “Maar we vinden het leuk om jullie wijnen erbij te hebben en onze kaart uit te breiden.”

Al enige tijd treffen bezoekers van Het Schip van Blaauw in Wageningen Bellevue-wijn aan. Het voormalige Laboratorium voor Plantenfysiologisch Onderzoek is in 1920 gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School naar een ontwerp van Cornelis Jouke Blaauw. Op dit moment biedt het rijksmonument onderdak aan vijf Wageningse bedrijven. De authentieke collegezaal is te huur en wordt gebruikt voor kleinschalige congressen, debatten, presentaties, lezingen, concerten en andere culturele of educatieve evenementen. Veelal eindigen deze activiteiten met een drankje en een hapje in de foyer of op het terras. Al jaren schenkt men daar, met genoegen, de wijn van Bellevue.

Ook deze zomer was Bellevue rood en wit de huiswijn op het openluchttheater van Suburbia in Almere. In een loods op de stadsboerderij/stadslandgoed De Kemphaan speelde Suburbia van 15 juni tot 23 juli ‘Oom Wanja’, de klassieker van Anton Tsjechov. Voor aanvang van de voorstelling serveerde Suburbia een Russische biologische maaltijd methode Hollandaise -- met een glas Bellevue.

Alle losse-verkooppunten van Bellevue-wijn kun je hier (en in de balk rechts op deze website) bekijken.

07 augustus 2011

Véraison

Op een gegeven moment in de zomer treedt er een spectaculair fenomeen op. Van de ene dag op de andere beginnen de dan nog groene trossen van de rode druivenrassen te verkleuren.

De Cot als eerste, de Cabernet franc als laatste krijgen plotseling rode blosjes op de trossen: de véraison.

In de streek begint zich dan al een beetje opgewonden stemming te ontwikkelen. Want de grove stelregel is dat de druiven rijp zijn op ongeveer veertig dagen nadat de helft van alle trossen rood zijn gekleurd.

Omdat de meeste handelingen in de wijngaard eind juli wel zo’n beetje zijn verricht, halen de boeren hun aanhangwagens te voorschijn en controleren ze hun oogstmachines. De enkeling die met de hand oogst, heeft nog een goede maand de tijd om voldoende plukkers te regelen.

Door de droge winter en het warme voorjaar liep de wijngaard tot le quatorze juillet ongeveer 17 dagen voor op het normale schema. Toen begon het te regenen, waardoor een aantal dagen achtereen een mooie tien millimeter per dag in de pluviometer belandde. Ook de temperatuur daalde.

Het vuurwerk, in Arzens traditioneel de dag voor 14 juli werd wegens regen afgelast, maar de wijnboeren maalden daar niet om. Toen we ’s avonds wat gingen drinken in de salle polyvalente, zagen we allemaal blije gezichten. ‘Hoeveel is er bij jou gevallen? Negen millimeter? Bij mij tien!”

Vooral te spreken zijn de vignerons over de haast ouderwetse Hollandse regen, een druilerige miezer. De fijne druppeltjes zijgen mooi in de aarde, en belangrijker nog, ze zorgen voor de broodnodige elasticiteit van de schilletjes. Als het in juli te lang te droog blijft en in augustus een forse onweersbui de druiven doet volzuigen, kan een niet meebewegende schil voor een ‘ontploffing’ van de druiven zorgen.

Na een redelijk voorspoedige bloei in mei en vruchtzetting begin juni, lijkt ook deze hobbel genomen. Door de wat lagere temperaturen in juli is de voorsprong weer gedaald tot een week. We zullen de rode druiven vanaf half september oogsten.

“We zijn er nog niet”, zegt onze regisseur Pascal, “maar voorlopig ziet het er goed uit.”

31 juli 2011

Verwilderde moestuin wordt park (deel 2)

Begin maart begonnen we met de revitalisering van een volkomen overwoekerde moestuin bij de entree van domein Bellevue. Deze zomer hebben we de puntjes op de i gezet, onder meer door vele bergen met snoeiafval naar elders af te voeren.

We hebben nog meer bomen van storende zijtakken ontdaan en hebben ze weer in de kenmerkende vorm van een boom gesnoeid en gezaagd. Daardoor zien we nu ons geliefde Chardonnay-veld beter.

De vijg die verloederde door bramen, climatis en sleedoorn, heeft weer een leven. We kunnen vooral ook beter bij de vijgenvruchten die samen met bramen en kersen in de Bellevue-confiture belanden. En de houtkachel is tevreden met een forse stapel eiken- en pruimenhout, en we verbazen ons over de dikke geurende laurierstammen die liggen te drogen.

Op de aarden wal langs de weg groeien al seringen. Komend voorjaar plaatsen we er kleine kersenboompjes naast en is het parkje klaar.

30 juni 2011

Total control

Wie denkt dat de druivenplanten na een gedegen ronde van ondersnoei en opbinden strak in het pak rustig naar de oogst toeleven, heeft het mis.

Druiven zijn koppige planten die genetisch nauw verwant zijn met lianen. Voortdurend proberen ze met nieuwe uitlopers nieuw terrein te veroveren. De biomassa aan bladgroen die in juni en juli wordt geproduceerd, is enorm.

In de eerste jaren van de wijngaard werden we daardoor nogal eens onaangenaam verrast. Dachten we bijvoorbeeld in een lang weekend even extra instopwerk te doen, troffen we losse draden aan. Soms waren de spijkers zelfs uit de houten paaltjes getrokken door het gewicht van de planten. Of dachten we in een klein weekje tussendoor de ondergroei nogmaals te snoeien, moesten we met scherpe messen duimdikke, al verhoute, twee meter lange uitlopers tussen de trossen vandaan trekken, met alle schade van dien.

Precies om deze reden werken we de laatste twee jaar onder leiding van Ief met meerdere ploegen. Gedurende de hele precaire junimaand houden ze de zaak onder controle.

Wanneer op de altijd springerige Merlotpercelen de uitlopers boven de draad uitkomen, brengen we de draad een etage omhoog en plaatsen we extra bioafbreekbare clipjes die de zaak op spanning houden. Zo zitten de hagen van druivenplanten strak gevangen tussen de ijzeren draden en kunnen de planten de vaak straffe wind weerstaan.

En er is meer. Na de eerste ondersnoei lopen we nog tweemaal gebukt en gebogen langs de voeten van de planten om beginnende uitlopers weg te halen. We maaien paardenstaarten (prêles), die in de loop van de zomer de rijpende druiventrossen raken (zie foto). Door ze te maaien, bevorderen we de luchtcirculatie onder de planten en voorkomen we dat zich grijze schimmel op vochtige plekken nestelt. Om dezelfde reden knippen we blad weg (efeuillage) aan de noord- of oostzijde van de rijen. Zuidelijk en westelijk laten we ze hangen zodat ze de trossen als een parasol beschermen tegen een al te verzengende zomerzon. En waar nodig hakken we met pikhouweel en schoffel schadelijk onkruid weg, zoals de eindeloze strijd tegen de immer terugkerende bramen en distels.

Zo zachtjes aan hebben we een goed oog gekregen voor waar we op welk moment wat moeten doen. Het is vervolgens nog aardig wat managementwerk om de wijngaard onder total control te houden. En dat lukte dit warme voorjaar weer vooral met hulp van vrienden en wijnabonnees uit Nederland. Dus Marian, Marian, Gerda en Sara; Franklin en Elle, Marina, Henk, Fred en Jetske; Riet, Gertje en Margreet, mille fois merci!

02 juni 2011

Almere snoeit de ondergroei

Eerst in de puffende hitte en daarna in de regen razen vier vrouwen uit Almere over de wijngaard. Met lichte handschoenen en een snoeimes breken of knippen Marian, Marian, Gerda en Sara de uitlopers die aan de voeten van de stam zijn ontstaan.

Die ondergroei moet gedegen gesnoeid. De biomassa van zo´n uitlopende wijnrank is enorm. Er is bovenin de plant voldoende blad voor de fotosynthese. Het blad aan de voet is echter overbodig, verdampt onnodig water, geeft geen druiven en kan als een soort opstappunt dienen voor ongerechtigheden als schimmels.

Dus weg ermee. De meeste boeren kiezen voor chemische bestrijding van dit loof, wij doen het met de hand. Het is een zwaar karwei, want het is zeer belastend voor de rug. Daarom werken we met ons tweeën in een rij, zodat we na zes planten even de rug kunnen strekken (haasje-over).

Na vier dagen hebben we met ons zessen vijf hectare planten vakkundig gesnoeid en een slagveld van gesnoeid loof achter ons gelaten. Ook hebben we de draden omhoog getild zodat de waardevolle uitlopers netjes omhoog groeien. Alweer is Bellevue dankbaar voor de super-equipe uit Almere. Vele handen maken zwaar werk licht.

In de bloeiende wijngaard

Het warme weer laat ook de wijngaard ongeveer twee weken voorlopen op de normale ontwikkeling. Het betekent dat in de derde week van mei vrijwel alle druiven al in bloei staan.

De bloei is een bijzonder moment. Gedurende tien tot vijftien dagen hebben de planten fijne, kleine, witte bloemetjes. Tijdens de bloei (floraison) verspreidt de wijngaard de delicate geur van lelietjes der dalen.

Voorafgaand aan de bloei verliezen de vruchtbeginsels hun hoesjes (capuchon, foto rechts, bovenin) en krijgen ook de minuscule meeldraden buitenlucht. In de volle bloei (foto rechts, onderin) bestuift de wijnplant zichzelf, waarna de bevruchte bloemetjes uitgroeien tot piepkleine bolletjes, kaliber speldenknop (nouaison).

Die knopjes (foto onder), met het al kenmerkende uiterlijk van een druiventros, groeien dan gaandeweg juni en juli verder tot volwassen trossen.

Als tijdens de bloei een langdurige periode van regen inzet, samen met een daling van de temperatuur, kunnen de hoesjes die om de vruchtbeginselen zitten, verkleven. Daardoor kan het stuifmeel het vruchtbeginsel niet bereiken. Er ontstaan dan allerlei gaten in de tros (coulure).

Ook kunnen de weersomstandigheden de bloei en bevruchting verlengen tot een maand. Deze onregelmatige bevruchting kan ertoe leiden dat op de oogstdatum zowel superrijpe als nog niet rijpe trossen worden binnengehaald (millerandage).

Het lijkt er echter op dat de broodnodige onweersbuien die de laatste twee dagen van mei en de eerste dagen van juni over het gortdroge land ranselden vooralsnog niet tot narigheid hebben geleid op Bellevue. De boeren hier spreken van een ‘bon potentiel’ voor de wijn van jaargang 2011.

31 mei 2011

Balen, best veel balen

De warmte van het voorjaar maakt dat alles hier voor loopt op schema. De granen zullen bijvoorbeeld veel vroeger worden geoogst dan normaal.

Onze luzernevelden hebben halverwege mei de eerste snee opgeleverd. De eiwitrijke vlinderbloemigen hebben enkele dagen liggen drogen en zijn daarna in grote balen geperst. Verspreid op het land liggen meer dan 100 balen van circa 250 kilogram te wachten op de vrachtwagen die ze vervoert naar de stallen van Thierry Bonhomme.

Daar doen de biokoeien en -schapen van Thierry zich tegoed aan de biologische Bellevue-luzerne.

05 mei 2011

Op de tractor!

In de eerste week van mei heeft het inderdaad geregend. Onze handmatige spuitactie heeft bescherming geboden aan een fikse onweersbui.

De Biomerlot is nog steeds vrij van meeldauw. Door het plotselinge vocht en de nog steeds hoge temperatuur zijn de loten verder uitgelopen. Nu moeten ook de nieuwe bladeren worden beschermd. Handmatig werk met de spuit volstaat niet meer. Het bladerdek is veel te omvangrijk geworden.

Dus krijgen we na zeven jaar op 5 mei onze eerste tractorles. Eerst oefenen we op een recht stuk met alleen water in de tank, maar weldra akkeren we op de helling met echte bestrijdingsmiddelen.

Het is glibberen en glijden met de oude, geleende tractor op de nog natte, net geploegde hobbelige helling. Een hele kunst is het bovendien om de tractor recht in de rij te houden, aan het einde van de rij snel met de hendels de spuitmondjes dicht te draaien, af te remmen, de bocht te maken naar een nieuwe rij vier banen verder en de spuitmondjes bijtijds weer te openen.

De kop is eraf en we hebben weer een nieuwe stap gezet om als freelance wijnboeren gewetensvol om te gaan met gebruik van biologische bestrijdingsmiddelen.

30 april 2011

Groeispurt in de druiven

April was in Nederland én op Bellevue extreem warm en zonnig; in Frankrijk turfden de meteorologen de warmste maand april sinds 1900. Mede dankzij een volle week regen in maart (100 mm) zijn de druiven daardoor versneld uit hun winterslaap gekomen.

Eind april maant onze regisseur Pascal ons daarom toch alvast een begin te maken met de ondersnoei. Dat wil zeggen het weghalen van de uitlopers aan de voeten van de stammen, vooral in de voor meeldauw gevoelige soorten zoals Chardonnay. “Als het gaat regenen, kunnen er plassen op de bodem ontstaan en gebruiken de meeldauwschimmels de ondergroei als een lift om de kleine druivenknopjes hoger in de plant aan te vallen”, doceert Pascal.

Hebben wij weer. Moeten wij met ons tweeën subiet aan de bak, terwijl pas over drie weken, rond Hemelvaart en Pinksteren, equipes uit Nederland overkomen om de handen uit de mouwen te steken en de voetjes van de wijnranken schoon te maken. Deze ondersnoei is namelijk nogal belastend voor de rug: kromgebogen, gehurkt of kruipend gaan we van plant tot plant om de groene loten eraf te rissen. Evengoed weten we in een lange dag anderhalve hectare, ongeveer 6000 planten van de Chardonnay en onze ‘Biomerlot’, schoon te maken.

Maar dat is nog niet alles. “Doe ook meteen maar de eerste spuitbeurt op het Biomerlotveld, want er wordt regen verwacht”, gebiedt Pascal. Dus staan we nog dezelfde dag met een tankje op de rug met door biologische landbouw geaccepteerd kopersulfaat en zwavel een beschermlaag te sprayen op de versgroene blaadjes. Dat laagje voorkomt dat de schimmel het blad en de piepkleine vruchtbeginselen aantast.

11 maart 2011

Net geen prijs in Parijs

Voor het tweede achtereenvolgende jaar selecteerde de Cave de Malepère onze Bellevue Chardonnay om mee te dingen naar een prijs in het grote Concours Général de Paris. Dit keer zijn we vlak voor de eindstreep, in de laatste ronde, gesneuveld.

“Wat betreft finales is 2010 geen goed jaar voor de Hollanders”, zegt wijnmaker Laurent, met een knipoog naar het WK-voetbal. “Maar”, voegt hij toe, “jullie behoren wel tot de beste helft van de Chardonnays van de vin de pays d‘oc, of ‘Indication Geographique Protégée Pays d’Oc’ zoals we tegenwoordig moeten zeggen van Brussel.”

We malen niet om het resultaat in Parijs. We zijn in onze nopjes dat we voor de tweede achtereenvolgende keer een eigen witte wijn presenteren. Hij bestaat dit keer voor ongeveer een kwart uit onze eigen Chardonnay-druiven. De rest van de enorme cuve is gevuld met druiven van een wijnbouwer die vier kilometer verderop boert, op dezelfde hoogte. De hoogte is van belang in verband van de zuurgraad van de wijn. Voor onze Chardonnay hebben we een partner nodig omdat onze eigen driekwart hectare Chardonnay-druiven te weinig produceert voor de enorme persen van de cave.

Gezien het succes van onze eerste Chardonnay – met Kerstmis 2010 schoon uitverkocht – hebben we van zijn opvolger meer laten maken. De nieuwe witte Bellevue is fris en heeft een typische Chardonnay-afdronk van rijp geel fruit.

Eind maart wordt de wijn gebotteld, half april arriveren de eerste dozen in Nederland. Jullie kunnen alvast intekenen!

10 maart 2011

Verwilderde moestuin aangepakt

Pal bij de oprit van Bellevue verraden de bomen dat hier ooit een stukje land zorgvuldig in cultuur is gebracht. Er staan enkele grote pruimenbomen, twee vijgenbomen, twee notenbomen en een enorme laurierstruik. Maar het perceel was de afgelopen decennia verworden tot een ondoordringbare bende van bramen, opgeschoten pruimenboompjes, laurier, sleedoorn en wat zielige eikjes.

Tot vandaag. Met pikhouweel en motorkettingzaag hebben we structuur aangebracht in het verwilderde overhoekje bij de ingang. Ruige pruimenbomen zien er plotseling weer uit als een echte boom. Een schitterende steeneik is drie zijtakken kwijt die pal over de grond groeiden. Tientallen zaailingen van het voortwoekerende laurier liggen op een hoop.

Voor het eerst sinds zeker veertig jaar is er weer eens getuinierd op deze plek. Het moet ooit een moestuin zijn geweest, want we stuitten op een klein tuinhuisje, vermoedelijk voor de opslag van tuingereedschap. Ook hebben we een betonnen waterbak vrijgehakt. Het is nog niet af, maar Bellevue is weer een parkachtig hoekje rijker.

Bellevue-equipes oogsten opnieuw bewondering

“Bellevue, c’est une usine”, zegt regisseur Pascal met ontzag. Inderdaad, het lijkt wel een fabriek waarin goed georganiseerde teams ons in ruim twee weken van al het winterwerk af helpen. Sommigen komen al vijf jaar en zijn intussen haast net zo ervaren als wij.

Drie klussen staan centraal. Allereerst moeten de gesnoeide takken uit de draden worden getrokken, de ramasse. Deze winter snoeiden wij zelf bijna vier hectare van de wijngaard. Professional Abdel nam de andere helft voor zijn rekening. De takken worden netjes in de middenpaden gelegd om te worden verhakseld.

Vervolgens repareren we gebroken ijzerdraad, vervangen verdwenen of kromgereden spijkers en zetten nieuwe acaciapalen op de plaats van gebroken exemplaren. Dit jaar vervingen we meer dan 150 palen. Als altijd worden ze in ons eigen bos gehakt en gekloofd door Patrick en Christian uit het dorp. Daarna brengen we de draden op spanning.

Tenslotte ontfermt gewoontegetrouw vooral de Nijmeegse brigade zich over de zogeheten attache. Dit jaar voorzien van zelfgemaakte ‘attache-tasjes’ binden de dames de overgebleven loot op de strak gespannen ijzerdraad.

Deze winter geldt als droog en warm. Begin februari liepen de mensen in het dorp bij achttien graden in een T-shirt door de wijngaarden. Regenen doet het nauwelijks. Maar uitgerekend toen de Nederlandse equipes in de krokusperiode aantraden, ging het regenen, hagelen en hard waaien. Vooral de attache-ploeg moest werken onder zware omstandigheden.

“Maar we zijn geen watjes”, klonk het op het veld. We hielden zelfs tijd over om een buurman te helpen met de attache. Ook verrichtten we extra werk op Bellevue. Dit jaar is de Cot (Malbec) voorzien van een extra ijzerdraad en een nieuw opbindsysteem. Daarmee wordt dit ras, net als eerder de Chardonnay, minder kwetsbaar voor de harde voorjaarswind die de piepjonge uitlopers kan breken.

Dus, daar komt-i weer, Bellevue dankt Gerrit, Afke, Joris, Elly, Lin, Jan, Nardy, Diny, Sonja, Joke, Agnes, Henk en Marwien voor de vele handen uit de mouwen.

01 maart 2011

Snoeien op dubbele baguette

Dit voorjaar hebben we voor het eerst de Chardonnay op twee loten geknipt. Op andere percelen, zoals met de bio-Merlot, deden we dat al langer.

Het idee erachter is dat de liaanachtige wijnplant minder energie moet stoppen in het maken van uitlopers aan de uiteinden. We dwingen de plant zich te concentreren op het centrum, waar straks de druiventrossen komen te hangen.

Daarnaast wordt met een dubbele loot (‘baguette’, zoals ze in Zuid-Frankrijk zeggen) het houvast van de ijzerdraad beter benut.

De draad geeft de plant steun in weer en wind. De plant staat beter in balans doordat hij van twee kanten steun krijgt.
 

Nieuwigheidje
 
Een ander nieuwigheidje is dat de gesnoeide takken die door vrienden uit Nederland met kracht uit de draden zijn getrokken (ramasse) dit jaar iets groffer zijn verhakseld. Deze versnipperde takjes breken langzaam af en voorzien de toplaag van de wijngaard van vers organisch materiaal, zeg maar gft-compost.

Door de snippers groter te maken, ontstaat vooral tussen de planten een strooisellaag van oude takjes. Als het hard regent, slaat de grond minder snel dicht en blijft de aarde direct boven het wortelstelsel beter ademen.

14 januari 2011

Bellevue Chardonnay opnieuw naar Parijs!

En alweer wordt de witte wijn van Bellevue ingestuurd naar het prestigieuze wijnconcours van Parijs. Eind februari 2011 dingen honderden wijnen in verschillende categorieën naar goud, zilver en brons. Na de Bellevue Chardonnay 2009 (kerst 2010 al volkomen uitverkocht!) maakt ook zijn opvolger de reis naar de hoofdstad.

“Jullie nieuwe Chardonnay is vol en aromatisch. Naar mijn mening is hij zelfs beter dan de 2009,” zegt wijnmaker Laurent Duchêne van de cave, als we komen proeven. De wijn is gezien de geringe omvang van ons chardonnayveld (3/4 ha) gemengd met de druiven van een andere boer, die vier kilometer verderop boert op ongeveer dezelfde hoogte als wij (300 meter). Laurent geeft ons een aantal proefflessen mee, ongefilterd en rechtstreeks uit het vat getapt (brut cuve).

Dus worden de feestdagen op Bellevue extra feestelijk met het proeven van de nieuwe wijn, nog troebel door de zwevende, uitgewerkte gistcellen. Een greep uit onze eigen waarnemingen, tot nog toe: aroma’s van peer, meloen, bloemen, citrus. Iemand waande zich op een alpenweitje. In de smaak proefden we pompelmoes, tonic, toast/geroosterd brood, ananas, mango.

Ook de rode wijn ontwikkelt zich mooi op het vat. De nieuwe rode wijn is een assemblage van 75 procent Merlot en 25 procent Cabernet Franc. Anders dan de jaargangen 2008 en 2009 mankeert de wijn Malbec. Die was door de droogte te slecht bevonden voor een plaatsje in de Bellevue-cuve. De wijn is redelijk mooi geconcentreerd en heeft impressies van vooral kersen (morellen) en rijp fruit.

Wordt vervolgd!

11 januari 2011

Entreebord voor ‘Domaine de Bellevue’

Hij kon er maar geen genoeg van krijgen.

Een bewoner van Huize Henricus, die in december meewerkte aan de wijnkistjes voor Bellevue vond een oude steigerplank en schilderde daarop het bekende logo dat onder meer ook deze website siert.

De entree van het huis is nu verfraaid met het mooie bord.

Bio-Merlot Bellevue gesnoeid

Dat de ‘biologische’ Merlot-druiven eind september door de droogte te slecht waren om er wijn van te maken, is geen reden om niet onverdroten door te gaan met het vertroetelen van ons bio-veld (in transitie).

Al vijf jaar snoeien we deze ranken zelf. Sinds twee jaar snoeien we op een dubbele, korte baguette, waarbij elke plant niet één nieuwe loot krijgt, maar twee.

Het idee is dat stevigheid en houvast van ijzerdraad en pallissage beter worden benut. Ook komen de trossen meer in het centrum van de plant te hangen, wat tot geconcentreerder fruit moet leiden.

De snoei is wel wat meer werk. Het vastmaken van deze loten is zelfs dubbel werk. De klus hebben we met hulp van Rita en Dorien evengoed begin januari al geklaard. De bio-merlot is gereed voor het nieuwe groeiseizoen.

Waterput mogelijk bruikbaar voor bevloeiing

Bij de ingang van de wijngaard staan twee kleine betonnen huisjes. In het ene zagen we al in 2004 een onttakelde motor en een buis. Het andere, lagere gebouwtje was voorzien van een stevig hangslot. Zeven jaar lang lieten we dat slot ongemoeid. Tot de zomer van 2010.

Toen braken we het bouwsel open en zagen een tot de rand gevulde waterput. Twee wijnabonnees die op bezoek waren en duiken als hobby hebben, lieten hun duikhorloge aan een touw naar beneden zakken. Vijf en een kwart meter diep is het waterreservoir. Gezien de omtrek van de put zit er een slordige 15.000 liter water in.

Gesprekken met vroegere bewoner Patrick Quiles van Bellevue maakten duidelijk dat de put tot in de jaren zeventig werd gebruikt voor bevloeiing. “En we dronken ook van dit water. Het was van goede kwaliteit”, zei Quiles. Het karkas van de motor in het andere gebouwtje bleek het restant van een pomp die het water naar het huis honderd meter verderop pompte. Daar bevond zich ook een reservoir. “Ergens moeten de leidingen nog liggen”, zegt Quiles monter.

Maar ja, wat zegt zo’n volle put die veertig jaar niet is gebruikt? Rond Nieuwjaar 2011 pompte regisseur Pascal de put daarom leeg met een mobiele machine. Na enkele opstartproblemen klatert het water in de sloot langs de weg. En wat bleek? Binnen 24 uur was de waterspiegel weer twee meter hoog, 48 uur later was het peil tot drie meter en 72 uur later zelfs bijna vier meter gestegen! En dat in een winter die (tot nog toe) allesbehalve nat is te noemen.

We weten nog niet of we het gaan doen, maar we kunnen in elk geval nadenken over irrigatie. Vanwege de aanhoudende droge zomers hebben bepaalde percelen van de Bellevue-wijngaard steeds meer te kampen met droogtestress. De Franse wetgeving verbiedt niet langer de bekende druppelirrigatie, die vooral in ‘nieuwe wijnlanden’ als Australië en Amerika opgang doet.

De vondst van een functionerende puit is hoe dan ook spectaculair nieuws. De beschikbaarheid van goed water wordt steeds belangrijker in de Mediterrannee. Over een paar maanden zullen we de put nogmaals leegpompen om te kijken hoe snel het reservoir zich onder zomerse omstandigheden vult.